2025 juli

Toerist in eigen streek

Vorig jaar had ik het over onze sportieve inburgeringscursus. Ook dit jaar zijn we weer volop bezig met het verkennen van onze nieuwe woonomgeving, maar nu voel ik me meer een soort toerist. Dit is een greep uit de leuke sportieve dingen van de afgelopen tijd:

Samen met Nicole wandelde ik langs de ‘murals’ van Goes: de grote muurschilderingen waarmee die stad zich onderscheidt. Dit vonden we de mooiste:
Henk en ik fietsten langs twee andere Kapelles, namelijk van Kapelle naar Westkapelle en Oostkapelle. Toen ik de dag erna in Oosterland moest zijn, ben ik voor de gein even over Capelle op Schouwen gefietst. Okee, dat is met een C, maar dat waren dus 4 Kapelles in twee dagen. Kapelle – Kapellen (B) – Kapelle staat nog op de verlanglijst!
We zijn samen met de stoomtrein van Goes naar Hoedekenskerke gereden, en van daar terug naar huis gelopen. Het ritje was erg leuk en de loop terug ook, alleen was ik qua lopen niet vooruit te branden: die sport staat in de onderhoudsstand.
We hebben een grote pontjesronde gefietst, met bootjes van Wolphaartsdijk naar Kortgene, van Zijpe (Bruinisse) naar Anna Jacobapolder en van Tholen naar Yerseke. Dat zijn allemaal pontjes die alleen in het hoogseizoen varen, en niet elke dag, dus dat ws een beetje puzzelen, maar erg leuk. Ik vond het bijzonder om in Zijpe te zijn, waar de sporen van de vroegere grote veerverbinding nog zichtbaar zijn. leeftijdgenoten en ouderen herinneren zich ‘Anna Jacobapolder – Zijpe’ als het veer dat er altijd uit lag – ik was er nog nooit geweest. Een van de vrijwilligers die de huidige toeristenpont runt zette ons op de foto:

Twee blije Zeeuwen

Door Louise|2025-07-23T16:37:30+02:0023 juli 2025|Fiets, Loop|0 Reacties

Lees meer

Kwallentherapie voor gevorderden

Vorig jaar schreef ik over mijn kwallenangst, en hoe een seizoen Kattendijke-Wemeldinge zwemmen een soort exposure therapie was. Dit jaar duurde het nogal eer ik dat stuk weer heb gezwommen. Eerst woei het steeds te hard en daarna was ik moe of ik kon niet.

Ondertussen begreep ik van de regelmatige zwemmers dat er dit jaar heel veel kwallen zijn. Er stond ook nog een deprimerend stuk in de regionale krant: dat het er steeds meer worden door klimaatverandering.

Gister ging er weer een groep, en dit keer had ik geen excuus: ik kon, ik voelde me goed, en het was veel te warm voor andere sporten en dan natuurlijk hartstikke lekker om te zwemmen. Maar durfde ik, qua kwallen? Uh, nou, ja, vooruit dan maar. In het besef: als ik het daarom laat, verlies ik ook de lol van het zwemmen in de Oosterschelde. Oftewel: ik laat me niet inpakken. Wat ik vorig jaar ook al schreef: feel the fear and do it anyway. Wel in dat bedekkende badpak.

Nou, het barstte inderdaad van de kwallen. In alle soorten, maten en kleuren, dus ook de griezeligste: grote blauwe 🪼 en bruine. Ik hield er wat geprik aan mijn gezicht aan over, vooral aan mijn neus. Best wel gemeen geprik: ik voelde het totdat ik 3 uur later in slaap viel. En ik vond het niet fijn. Halverwege was ik het tijdelijk ook echt zat, al die engerds.

Maar toch: de balans was positief: heerlijk gezwommen verder, water bijna 22 graden! Het was gezellig. Klaar voor vertrek, ik ben die helemaal rechts, met oranje boei voor m’n benen:

En daar gaan we (spot de oranje boei, weer rechts):

Qua kwallenangst merkte ik toch een groot verschil met vorig jaar: ik was minder panisch. Ik vond het nog steeds niet fijn en af en toe schrok ik behoorlijk (met m’n vingers in zo’n blubber, bleh, of een grote gekleurde engerd heel dichtbij). Maar ik bleef rustig – zeker niet meer dat tegen hyperventileren aan van vorig jaar. Niet meer non-stop pep-zelftalk nodig – het bleef bij dat ‘bleh’ en ‘oeps’… en dan weer door. En dus ook niet meer eenmaal in Wemeldinge dolblij dat de mentale veldslag er eindelijk op zat. Het prikken was ook nog wel een soort-van interessant: bij mij zag je niks, en dat was bij een paar anderen ook zo, maar weer anderen hadden knalrode vlekken of bulten. En erg is het verder niet – beetje prik, nou en?

Dus: in seizoen twee van de jeugdtraumaoverwinning merk ik dat ik vorder!

Door Louise|2025-07-02T15:30:30+02:002 juli 2025|Zwem|1 Reactie

Lees meer

Kijk naar wie je voor je hebt

In het nieuws gister: SIRE lanceert een campagne ‘om te laten zien dat vijftigplussers nog volop in het leven staan’. In het artikel zegt hoogleraar Ridderinkhof: “Als je vaak hoort dat je ‘op’ bent, ga je je ernaar gedragen. (…) Mensen met een negatieve kijk op hun eigen ouder worden leven zelfs gemiddeld 7,5 jaar korter”. Dat is het idee van je vormen naar het stereotype beeld van ouderen dat ik voor het eerst leerde van Joe Friel en uitwerk in Optimaal blijven sporten: dat optimale sporten begint met een optimistisch en realistisch beeld van de ouder wordende sporter. Met verzet tegen het stereotype beeld dus.

Want ja, al dat gepraat over de ‘kwetsbare’ oudere heeft invloed op onze eigen beelden. Onlangs had ik het er nog over met een fietser van 60, dat die dacht dat zijn reactievermogen afnam, want dat gebeurt als je ouder wordt en daardoor lopen ouderen risico in het verkeer, daar gaat het vaak over (voorbeeld). Maar de andere kant is: het verkeer doet een steeds groter beroep op ieders reactievermogen. Twintig jaar geleden was die fietser 40, maar had hij niet de kampen met speed pedelecs of fatbikes en waren auto’s gemiddeld zo’n tien centimeter minder breed (autobesitas – echt merkbaar op smalle landweggetjes, vind ik).

Dat hij ervaart dat zijn reactievermogen nu overvraagd wordt, komt dus van twee kanten. Ik vermoed dat de toenemende drukte, ruimtegebrek en snelheid een grotere rol spelen. En dat vermoed ik omdat ook voor reactievermogen geldt ‘use it or lose it’. Hij fietst regelmatig dwars door Amsterdam, nou, dan use je je reactievermogen tot in de puntjes, hoor!

Ja, er zijn zestigers van wie het reactievermogen op de (e-)fiets eigenlijk onvoldoende is. Maar, en zo eindigt het artikel over de campagne ook, de verschillen zijn groot. “Kijk niet naar het getal, maar naar wie je voor je hebt.” Inderdaad.

Door Louise|2025-07-02T12:50:10+02:002 juli 2025|Fiets|0 Reacties

Lees meer

Maandarchieven: juli 2025

‘Een boek met een mooie boodschap:
laat je niets wijsmaken, sport verstandig en blijf realistisch.’

Maandarchieven: juli 2025

‘Een boek met een mooie boodschap: laat je niets wijsmaken, sport verstandig en blijf realistisch.’

‘Een boek met een mooie boodschap:
laat je niets wijsmaken, sport verstandig en blijf realistisch.’