Maandarchieven: oktober 2019

Een sterk verhaal over ouder worden

Aankondiging sportkunstenaaractiviteit!

Ouder worden doen we allemaal, als vanzelf eigenlijk. Zoek jij inspiratie om zo gezond en sterk mogelijk oud(er) te worden? Dan ontmoeten wij je graag op donderdag 28 november bij onze bijeenkomst ‘Een sterk verhaal over ouder worden’.
    Als jij jezelf vertelt dat ouderdom met gebreken komt, dan is dat zo. Maar is dat ook ècht zo? Wat kun je jezelf vertellen zodat je je kansen vergroot om gezond en sterk ouder te worden? Na deze avond ga je met je eigen sterke verhaal naar huis. 
 
Wij vertellen je ter inspiratie 3 sterke verhalen over ouder worden en we gaan praktisch met elkaar aan de slag om jouw verhaal te versterken. 
 
Nieuwsgierig? Geïnteresseerd? Meld je aan bij: 
 
Louise Cornelis (Sportkunstenaar: trainingsbegeleiding en sportadvies) of                             Babet Blom Leefstijlcoach en -trainer
                                                                 
 
Wanneer: donderdag 28 november van 19.30 uur tot 21.00 uur, inloop vanaf 19 uur.
Waar: Groen Wellness aan de Burgemeester Baumanlaan 110A, Rotterdam (Overschie)
Kosten: € 5,- per persoon, contant te betalen bij binnenkomst.

Door |2019-10-31T13:20:52+01:0031 oktober 2019|Trainer|2 Reacties

Lopen in Wales

Ik ben net terug van twee weken lekkere vakantie in Wales. Vooral veel gelopen. Eerst hebben we gewandeld, de zuidelijke helft van het langeafstandswandelpad op de grens met Engeland: Offa’s Dyke Path. In zeven etappes en een ‘proloog’ om vanuit onze eerste plek naar het startpunt te gaan. Van daar zijn we uiteindelijk in Knighton uitgekomen.

Het was pittig lopen: een paar lange dagen (meer dan 20 kilometer), hoogteverschil en vooral veel blubber, wat het lopen soms zwaar maakte en waardoor we ook af en toe het pad kwijtraakten, als het was vertrapt door de schapen of de koeien. Maar wel schitterend! Het blijft fantastisch wandelen op de Britse eilanden, door de velden en over de heuvels.

Hier is een stoere foto, onderweg naar de kam van de Black Mountains (700 m hoger – zo hoog kwamen we maar één keer):

Daarna zijn we naar Cardiff gegaan, waar we ook weer hebben gewandeld, onder andere een forse stadswandeling – het is een verrassend leuke stad. Bovendien heb ik daar voor het eerst meegedaan aan een Parkrun, internationaal nogal een fenomeen, in Nederland hopelijk binnenkort van start. Het is in een boel steden wereldwijd: een wekelijkse hardloopwedstrijd over 5 km, op zaterdagochtend om 9 uur, gratis, en zeer breed qua deelnemersveld. Ik vond het erg leuk!

In totaal hebben we 180 loopkilometers geregistreerd met Strava, daarvan dus 5 hard en 150 op en rond Offa’s Dyke Path, de rest in Cardiff. Dat ging allemaal lekker – ik kon nog wel voelen hoe fit ik was (ben) zo kort na het hoogtepunt van het seizoen. Hooguit voelde ik af en toe even wat wandelspecifieke dingetjes. Het lopen was erg ontspannen(d), en daarna ’s avonds een biertje doen in de pub ook. Ik heb bovendien opvallend lekker en lang geslapen steeds!

Nu ga ik zo langzamerhand weer eens uitkijken naar het volgende seizoen en weer wat meer structuur aanbrengen in het trainen. 

Wie het leuk vindt om wat meer te zien of te lezen van onze reis naar Wales, ook over andere dingen dan het lopen: we hebben een ‘journaal’ bijgehouden van kaart + verhaaltje + foto’s.

 

Door |2019-10-23T19:14:34+02:0023 oktober 2019|Loop|0 Reacties

Sportkunstenaar op TV!

Henk heeft gisteren z’n 8e Kustmarathon uitgelopen. Direct na de finish is hij geïnterviewd door Omroep Zeeland en dat interview werd live uitgezonden. Dit is er een still uit:

  Zijn sportkunstenaarshirt is in beeld!

Het is een leuk stukje, helemaal terug te zien op de terugkijkpagina, tweede filmpje (15-16 uur), 51e minuut (oftewel: gefinisht net voor 15u50).

Het was ook weer een mooie dag, met voor mij de traditie van Henk ‘droppen’ in Burgh, hem supporteren bij de start, op de Neeltje Jans en op de Veerse Dam, en daarna opwachten na de finish, om vervolgens samen met mijn broer mosselen te gaan eten op de Vlissingse Boulevard. Voor nog meer herhaling vatbaar!

 

Door |2019-10-06T13:49:59+02:006 oktober 2019|Loop, Trainer|2 Reacties

Kippenvel bij elke stap

Afgelopen dinsdag heb ik een van mijn meest bijzondere loopjes ooit gelopen. Qua training stelde het niks voor: ongeveer 6,5 kilometer op duurlooptempo, en ik heb tussendoor nog een aantal keer stilgestaan ook, om de weg te zoeken en foto’s te maken. Maar ik heb nog nooit eerder zo’n historisch parcours afgelegd: door het centrum van Berlijn, vrijelijk zwervend tussen oost en west. Ik was me bij elke stap ervan bewust dat ik iets aan het doen was dat tot 30 jaar geleden niet kon, en ik had dus bij elke stap kippenvel.

Ik was er voor werk, moest er dinsdagmiddag zijn, ben maandag heen gegaan met de trein, dinsdagavond meteen teruggevlogen, na middernacht pas thuis, het werk was vrij inspannend – dus alles bij elkaar is zoiets best een slopend tripje. Maar die ochtend had ik even vrije tijd, en dat was kicken. Ik had speciaal m’n hardloopschoenen meegenomen.

Ik ben gelopen via Checkpoint Charlie, waar nog een restant Muur te zien was:

muur

Door naar de Brandenburger Tor:

Brandenburger Tor

Waar vlakbij een plaquette ligt over Reagan’s beroemde woorden – jeetje, ja, dat is al meer dan 30 jaar geleden (ik voelde me ineens soms ook oud):

Mr. Gorbachev, tear down this wall

Langs de Reichstag, met het nieuwe gedeelte van na de eenwording, maar ook het beladen oude uit de Nazi-tijd (eerder had ik ook al op afstand het grote Holocaustmonument gezien):

Reichstag

Stukje langs de Spree, met uitzicht op de landmarks van voormalige Oost-Berlijn:

TV turm, Friedrichstrasse

En daarna over Unter den Linden…

…terug naar het hotel in de buurt van de Dom:

Grote kerk

Tsjongejonge. Nergens is zo veel twintigste-eeuwse Europese geschiedenis samengebundeld als in het centrum van Berlijn, en aan een deel daarvan, dat van de val van de Muur, bewaar ik zelf herinneringen. Ik ben in de laatste jaren van het bestaan van de muur een aantal keer in Oost-Berlijn en de DDR geweest, als studenten-uitwisselingsproject (nouja, uitwisseling… wij zochten de Oost-Europeanen op, omgekeerd kon niet). Ik kreeg er vrienden, die me vertelden over hoe het was om achter iedereen een Stasi-agent te moeten vermoeden en dus nooit iemand te kunnen vertrouwen. Dat was nog erger dan niet mogen reizen, of in je wonen of werk belemmerd worden als je geen lid was van de partij.

Ik was er sindsdien amper meer geweest, en ik moest dus nog wennen aan het ‘nieuwe’ Berlijn. Meteen toen ik van het station naar het centrum gingen met de U-Bahn was het al raak: ik reed gewoon dóór station Friedrichstrasse, waar je vroeger altijd moest overstappen om over de grens te gaan. Met z’n visum, z’n strenge douane-beambten, z’n verplichte geldwisselen – en met het gevoel de gevangenis in te stappen.

Voor Berlijners is het misschien al lang weer gewoon, maar voor mij was het heel bijzonder om nauwelijks meer te kunnen zien waar die vermaledijde Muur ooit heeft gestaan. Om, ik kon het niet laten, om de pilaren van de Brandenburger Tor heen te slingeren – dat kon  vroeger écht niet, daar stond de Muur, nu maakte m’n GPS een mooi zigzagje:

GPS-track slingert

Het was, zoals op de foto’s te zien is, miezerig en grijs weer. Desalniettemin heb ik van elke stap genoten. Ik kon weer voelen hoe ik me voelde op de avond van 9 november 1989 – één van de grootste historische gebeurtenissen uit mijn leven. De hoop, de vreugde… en ik herinnerde me van alles van daarvoor en sindsdien, in Berlijn, in de wereld, in mijn eigen leven.

Niet alles daarvan is even vreugdevol, I know, en toch overheerste voor mij dinsdagochtend een sterk gevoel van bevrijding.

Dat alles, in een uurtje hardlopen!

 

Door |2019-10-03T19:38:24+02:003 oktober 2019|Loop, Waarom|1 Reactie
Ga naar de bovenkant