Maandarchieven: augustus 2022

Ik schoot in de lach toen ik gisterochtend bij mijn plekje, voor startnummer 36, in het parc fermé kwam. Dit stickertje hing er:

Mooie boodschap, eentje die ik zelf ook wel eens verkondig – in dit geval in piepkleine lettertjes!

Genieten heb ik zeker gedaan. Maar niet de hele tijd. De wekker ging erg vroeg (mijn start was om half 9), het zwemmen was een grote janboel (lang niet meer meegemaakt zo erg), op de fiets woei het stevig en er kwam een bui voorbij, en tegen het eind van het lopen werd ik best wel een beetje moe.

Maar het was toch vooral ook erg leuk: gezellig met Nicole samen (zij deed de sprint, we kwamen elkaar nog net tegen bij het lopen), verder uitstekende omstandigheden, prima organisatie, prettige sfeer, en ik heb voor mijn doen gewoon goed gepresteerd. Allemaal net als vorig jaar – Leiderdorp is gewoon een fijne triathlon.

Het voelde voor mij als revance op Oud Gastel, waar een goede 1/3e een seizoensdoel van me was. Dat zou beslist onder de vier uur betekenen. Maarja, daar stak covid een stokje voor. Leiderdorp heeft een langer parcours: het is ongeveer 5 kilometer fietsen en 1,5 kilometer meer lopen dan in Oud Gastel. Dat betekent bijna twintig minuten langer onderweg. ik finishte in 4:14:30, dus dik tevreden. Ondanks wat rommelig trainen de laatste tijd: ik heb het te druk met werk, boek en andere dingen om helemaal op mijn best te zijn. Maar mijn rituelen hebben goed uitgepakt!

Ik heb vooral relatief goed gelopen. Ik kan me amper meer herinneren dat ik zo goed heb kunnen lopen op een afstand langer dan de kwart: zonder wandelen, net iets sneller dan duurlooptempo. Ik begin – denk ik – ook eindelijk te begrijpen hoe ik me moet inhouden bij het fietsen. Wat desalniettemin ook goed ging. Het zwemmen dus niet, daar heb ik misschien wel twee minuten verloren in de chaos, en ik had ook een trage tweede wissel doordat ik moest plassen en de dixies vrij ver weg stonden.

Enige minpuntje vond ik dat het fietsparcours saai is: vijf keer heen en weer over een provinciale weg. Mooi door het Groene Hart en verkeersvrij, maar wel negen 180-graden-bochten. Het is gelukkig wel net druk genoeg om vermaak te hebben aan naar de anderen kijken.

Nicole maakte voor de start deze foto van me:

Vergeten te genieten? Zeker niet!

In de aanloop naar Ter Huh realiseerde ik me dat ik nog nooit had geschreven over mijn rituelen in de voorbereiding op een ‘grotere’ wedstrijd, dus eentje waar ik graag mooi wil presteren. Ik begon toen aan deze blogpost, in de verwachting dat ik hem, foto’s en al erbij, zou afmaken voor Oud Gastel. Maar die aanloop liep anders door covid, en een wedstrijd later zaten we in Frankrijk. Morgen begin ik aan het tweede deel van het seizoen; dit keer ben ik gewoon thuis en helemaal fit, dus nu komt het er eindelijk van deze blogpost af te maken.

Ik heb drie dingen die ik – in principe – altijd doe een paar dagen ervoor. Die zorgen vooral voor ontspanning in de vorm van lekker in m’n vel zitten. Sommige dingen horen dan ook sowieso bij mijn zelfzorg; in de aanloop naar een wedstrijd maak ik er doelbewust tijd voor.

• Naar de masseur. Dat doe ik sowieso regelmatig, maar voor een wedstrijd is het een ‘must’. Ik kom al 14 jaar bij Marcel, hij kent mijn spieren door en door, en het is altijd fijn als hij zegt dat ze goed aanvoelen. We nemen het leven ook altijd even door. Ik kom er ontspannen en opgekikkerd van terug. Deze foto’s zijn van donderdag:

• Voetenbadje. Ik heb knetterharde grote-teennagels die ik alleen pijnvrij kan knippen als ik ze eerst week in warm water. Korthouden ervan is essentieel in het voorkomen van pijnlijke en blauw-zwarte nagels. Het weken grijp ik aan voor wat nadere voetverzorging: speciaal spulletje erin, beetje scrubben, eelt bijwerken, voetencrèmepje… Lekker. Voeten doen zo veel belangrijk werk bij het sporten, die extra aandacht verdienen ze wel. Zo zat ik dus donderdag wat later op de avond (links is net te zien dat het toch wel eens misgaat met zo’n teennagel, dit keer bij het wandelen…):

• Yoga voor herstel en rust, dus met rekken, ontspannen en ademhalen. Ik gebruik een aantal filmpjes van Adriene speciaal voor dit doel, bijvoorbeeld Runner’s Yoga (rekken en ontspannen) en Rest (ademhalen en ontspannen – meditatief zelfs). Vandaag maakte manlief deze foto van een van mijn favoriete houdingen, de extended child’s pose, die zowel rekt als ontspant:

Dit komt allemaal bovenop de dingen die sowieso bij de wedstrijdvoorbereiding horen: trainen afbouwen, voldoende rust nemen, tas inpakken, fiets verzorgen (poetsen – smeren – pompen), en goed eten. Dat hoeft niet per se pasta te zijn, maar wel met de nodige koolhydraten, en vooral voorzichtig: zonder dingen die zwaar op de maag kunnen vallen, zoals vet en vezelrijke groentes, en ook niks experimenteels. Het liefst eet ik manliefs recept voor ovenschotel met courgette, tomaten en feta bij de pasta, vandaag deels met gele courgette:

Glaasje wijn erbij mag best, de fles die open is, is een beetje bleke rosé:

Proost, en op naar morgen!