Als ik weer thuis ben, zal ik meer posten over de tijdrit en over wat we verder hebben beleefd bij de Radweltpokal. Nu even kort: ik heb gister harder gereden dan ooit eerder, net boven de 36 km/u. Ik heb er bovendien naar omstandigheden volgens mij het maximale uitgehaald, dus om in de termen van de procesevaluatie te blijven: wat ik kon controleren, ging goed, tijdens de rit zelf zowel als bij de laatste voorbereidingen.

Het was leuk ook, een mooie dag, zonder al te veel wedstrijdspanning, en met manlief als fotograaf en verzorger. Doel 1 bereikt dus!

Wel had ik een matige dag qua fitheid en is mijn vermogen dus gewoon teleurstellend: 225 Watt (NP). Ik had op ongeveer 10 Watt meer gerekend. Ik merkte onderweg al dat ik het gaspedaal wel kon intrappen, maar niet plankgas. Het is jammer, maar het is duidelijk waar het ‘m in zat, gister al, en in de afgelopen nacht speelden mijn darmen zelfs vervelend op. S/I-gewricht hield zich wel goed.

Ik werd met mijn prestatie zevende en laatste in mijn leeftijdscategorie, maar ik wist dat dat erin zat en het zegt niks over mij, wel over het deelnemersveld.

Als ik op een matige dag na een zeer matige voorbereiding hier 36 km/u kan rijden, waarbij ik dan ook nog ‘gekochte’ snelheid laat liggen (m’n fiets is oud en eenvoudig in zo’n tijdrijdersveld en ik heb niet geïnvesteerd in aerodynamica, zoals in een snelpak, schoenhoesjes of een dicht achterwiel – vind ik allemaal het geld niet waard), dan ben ik wel benieuwd wat ik hier kan als ik beter voorbereid ben.

Met andere woorden: ik vond het voor herhaling vatbaar. Het is een hartstikke leuk evenement!