Mijn seizoen begon natuurlijk ook gister niet, of eergister, of vorige week, en het zal ook morgen niet beginnen, maar toch is vandaag anders: vandaag zou het beginnen, met de Brouwersdam90.
Althans, zelfs dat weet ik eigenlijk niet. Ik weet niet of ik het had aangedurfd/-gekund/-gewild. De watertemperatuur in de Grevelingen is nog geen 14 graden en de gevoelstemperatuur daarbuiten op dit moment (10 uur – ik zou fietsen nu) niet ver boven de 10. Dat is mij eigenlijk te koud. Vorig jaar was het water een graad warmer en dat was het koudste water waarin ik ooit heb gezwommen. Dat ging wel, maar ik kwam wel als een dronkenman het water uit bijvoorbeeld. Me super stoer voelend, dat dan weer wel (geen foto van helaas).
Wat had ik nu gedaan, zonder de corona-afgelasting? Geen idee, maar fijn had ik het niet gevonden en ik had er ongetwijfeld lang over gedubd. Dat is me bespaard gebleven.
Afgelopen week had ik mezelf dan sowieso moeten afharden in koud zwemwater. Dat heb ik nu niet gedaan, ik heb sinds zaterdag niet opnieuw gezwommen, maar dat is nu ook omdat ik met het oog op het virus mezelf geen grote dosis kou wil aandoen. Dat zou dan ook anders gelegen hebben.
Toen ik me voor dit jaar inschreef, wist ik dat ik een gok nam: de wedstrijd valt twee weken eerder dan vorig jaar, en zelfs toen was het qua kou voor mij op het randje. Ik schrijf me dan ook niet opnieuw in voor volgend jaar. Gezien de halvering van mijn inkomen dit jaar (het gaat ietsiepietsie beter maar ik reken daar toch maar op) is het verstandig om dit soort gokken niet meer te wagen. Ook al zijn de verhoudingen van de wedstrijd (relatief veel fietsen) en de locatie heel aantrekkelijk. Als ik besluit niet te starten, ben ik mijn geld (85 euro) kwijt immers. Ik zal sowieso zorgvuldiger mijn afwegingen moeten gaan maken, met een voorkeur voor de goedkopere wedstrijden.
Daarbij komt dat de annuleringsregeling niet heel royaal was – we kregen de helft van het inschrijfgeld terug, waar andere triathlons bijvoorbeeld je inschrijving doorschuiven naar volgend jaar of (bijna) alles terugbetalen.
Er zijn op dit moment nog twee triathlons waar ik voor ingeschreven sta niet geannuleerd: die van Alphen, eind september en begin oktober die van Ouderkerk, die is verzet. Ik ben benieuwd, ik heb er weinig vertrouwen in, maar ik hoop dat ze door kunnen gaan, zonder al te rare restricties.
Niet zozeer omdat ik zo snak naar triathlonnen – ik vermaak me op sportgebied eigenlijk best goed zonder wedstrijden, al voel ik bij de foto van vorig jaar van hieronder een knauwtje van gemis, want dat ziet er toch wel lekker uit:
Maar als ze door kunnen gaan, betekent dat dat het echt de goede kant op gaat met het virus. En daar hoop ik van ganser harte op!
Geef een reactie