1. Nieuw zwemkoord

Na nog geen tien weken lockdown twee keer per week gebruik was mijn zwemkoord versleten. De pluisjes stoven al een tijdje in het rond, en vorige week kwamen daar stukjes elastiek bij.

Dat kwam door de wrijving: ik moest het koord heen en weer trekken om over de hele doorhaal druk te hebben en nog een beetje realistisch zwemmen te kunnen simuleren.

In elk geval: tijd voor een nieuwe:

Deze heeft betere elasticiteit en dus kan-ie met die knoop erin hangen, achter een haak die manlief buiten heeft gemaakt op goede trainingshoogte:

De handgreep is ook realistischer: je kan er de handpositionering van borstcrawl goed mee nadoen. Alleen blijft er dan soms wel een velletje haken tussen elastiek en greep – auw:

Daar moet ik nog wat op vinden!

2. Retro Ironmanshirt

In de kringloopwinkel waar Nicole werkt was een Ironmanshirt binnengekomen, en dat kreeg ik – heel aardig – van haar, omdat ik een Ironman gedaan heb:

Het moet uit de tijd zijn dat er nog in zwembroek en zonder trisuit werd getriathlond, want zulke shirts zijn er niet meer. Het is qua pasvorm eigenaardig breed maar kort  – het zit manlief beter, al is het dan ook nog iets te groot. De kleuren en vormgeving doen ook iets behoorlijk historisch vermoeden.

Het is zelfs iets preciezer vast te stellen, want het prijskaartje zit er nog in (kennelijk nooit gedragen dus!) en dat is in guldens én euro’s: 

Sterker nog: het is afgeprijsd, zoals te zien aan het onderste stickertje, en de oorspronkelijke prijs was zelfs nog alleen maar in guldens:

Vermoeden: seizoen 2000/2001. Best wel duur, voor toen, denk ik.

De winkel bestaat niet meer, zo leer ik van Google. Maar wij hebben er een te delen bijzonder hardloopshirt voor heet weer bij.