In mei bedacht ik dat ik wel weer eens wat intensiever wilde yoga’en. Deels was dat omdat ik voor mijn gevoel best wel had afgezien door de verhuizing en de zware verkoudheid van april, waardoor mijn lijf een opkikker kon gebruiken. Deels was het ook omdat ik op zoek was naar nieuwe yoga-inspiratie. Na mijn streaks in corona-tijd had ik qua yoga nuttige en leuke gewoontes ontwikkeld (in het kort: rekken, core, bovenlijf), maar het is ook wel eens goed om een routine te doorbreken.

Geïnspireerd door Miriam die regelmatig een maand met dagelijkse yoga doet, wilde ik in juni ook weer eens 30 dagen yogaën, met Adriene’s maandkalender met daarop een paar oude bekenden, maar vooral een boel nieuwe filmpjes.

Er een dagelijkse streak van maken ‘mislukte’ echter al op dag 1. 1 juni was erg druk met een triathlon en bezoek uit Rotterdam. Ik zag het aankomen, en ik vond het geen probleem: het ging om yogaën omdat het goed is, niet  om iets dwangmatigs. Er ‘moest’ maandenlang al genoeg, zal ik maar zeggen.

En een echte streak werd het verder ook niet. Ik had meer drukke dagen, onder andere door het sportieve inburgeren, nog meer bezoek, en ook gewoon door werk. Dus ik improviseerde erop los: ik sloeg dagen over, ik draaide sessies om, deed soms inhaalslagen of werkte vooruit. Zo is het me gelukt om 30 juni te halen met maar twee gemiste sessies: een korte yoga-boost die ik morgen of overmorgen ga doen, en één wat langere sessie die ik al kende en die ik komende week ook nog wil gaan doen.

Interessant vond ik het om te merken dat waar ik in 2021 148 dagen achter elkaar yoga’de, dat nu geen 30 lukte. Het grote verschil is dat ik toen geen normaal leven had: er ging van alles niet door vanwege de lockdown. Dat scheelt – en dan heb ik toch maar liever géén nette, dagelijkse streak!

De yogamaand deed me inderdaad goed, qua lichaam en geest. Mijn schouders zijn uit de verhuis-knoop (al moest daar ook de chiropractor bijkomen), en ik voel me veel fitter dan een maand geleden. Het meeste baat had ik volgens mij bij de wat langere, allround sessies. Dat neem ik mee. Ik ontdekte ook leuke nieuwe filmpjes, eentje zelfs werkgerelateerd, en een enkele nieuwe houding.

Wel had ik vagelijk de hoop dat de yoga me helemaal van de luchtwegproblemen af zou helpen. Ik ben weliswaar nauwelijks meer snotterig, maar ik ruik nog steeds bijna niets – helaas. Komende week weer naar de huisarts. Yoga is geen panacee natuurlijk, en goed en fijn was het toch wel.

Helemaal fijn werd het toen het vorige week eindelijk zomer werd, en ik voor het eerst ooit kon yogaën in de tuin!