Ik kom net terug van intervallen lopen langs de Schie, vlak bij mij om de hoek, op het fietspad met hectometerstreepjes. Ik liep er niet helemaal onbevangen dit keer, wetende dat er afgelopen donderdag een man van 82 is neergestoken die ondertussen is overleden. Ik kom daar vaak, op het fietspad lopend of fietsend, of het overstekend op de brug, bijvoorbeeld richting het zwembad. Vanaf de brug had ik donderdag zowel heen als weer naar het zwembad gezien dat het fietspad ter hoogte van de tennisbanen was afgesloten met linten; de politie was nog bezig met verhoor en opruimen. Wat er was gebeurd, hoorde ik thuis.

Vanochtend kreeg het trieste verhaal voor mij nog een extra dimensie: die overleden ‘hoogbejaarde’ man was een topfitte sporter. Hij fietste daar misschien wel omdat hij aan het trainen was, of omdat hij op weg was naar zijn sportschool. Hij had zich net ingeschreven voor een spinningmarathon.

Leen was een mede-sporter. Ik kende hem niet, maar wat had ik hem graag nog veel mooie fietskilometers gegund.