Weer een korte update. Dat “aaah!” uit de titel dacht ik vanmiddag toen ik wegfietste bij de chiropractor. Zo lekker voelde de ruimte in mijn heup die ik op dat moment voelde – die bewoog voor het eerst in tijden weer normaal. Met andere woorden: ik heb op dit moment het idee dat de chiropractie-behandeling geholpen heeft. Wat ik vertelde over de symptomen, paste in elk geval allemaal duidelijk in een plaatje van een probleem met m’n S/I-gewricht, en daar ben ik voor behandeld – wat ook nog een hele belevenis was, vond ik, op een tafel die een soort stompen geeft.

Het is nog even afwachten, het zal ook nog wel weer terugvallen, maar ik heb goede hoop dat ik eindelijk de laatste stappen aan het zetten ben op de terugweg van de blessure. Hèhè!