Even afreagren: ik kom net met stoom uit mijn oren terug uit het zwembad, zonder gezwommen te hebben.
Ik was te laat terug van werk voor m’n gewone zwembad, dus ging ik naar het kleine zwembadje hier vlak in de buurt, voor het eerst in jaren weer eens. Dat is maar 20 meter, veel chloor, vreemde snuiters – ik kom er alleen uit ‘nood’ en dat was dus al lang geleden.  Het is het zwembad van dit verhaal – zwembad Overschie.
Portemonnee mee, want voor dit zwembad heb ik geen knipkaart.
Ik me verkleden, kom ik erachter dat er alleen kluisjes zijn die met 50 cent sluiten.
Zoeken, zoeken… geen 50 cent bij me. M’n andere zwembaden doen het op 1 euro of 20 cent of met een cijfercode. 
Ik in badpak naar de kassa, of de kassamevrouw een euro kon wisselen.
‘Nee.’
Wat? Dat heb ik echt nooit meegemaakt, dat ze bij een zwembad desgevraagd niet konden voorzien in passend kleingeld voor de kluisjes.
Okee, dan zet ik voor deze keer m’n tas wel naast het zwembad.
‘Dat mag niet.’
Nog twee arriverende andere zwemmers gevraagd of ze konden wisselen – ook niet.
Tsja, wat nu, waar moet ik m’n spullen en portemonnee dan laten?
‘Dat is uw probleem, mevrouw’.
Toen had ik het gehad. Ik heb me terug omgekleed en iets niet heel aardigs geroepen toen ik wegging.

Ik heb voor mijn doen veel gezwommen de laatste tijd en bij vlagen ben ik zwembadmoe. Ik ben al een uitgesproken buitensporter, en het zwembad is me regelmatig te druk en chaotisch, maar het totale gebrek aan klantgerichtheid speelt er zeker ook een rol in. Ik tel de tijd af tot het openwaterseizoen…

Maar voor de volledigheid dit dan ook nog even: ik heb net van de week wel een goed gesprek gehad met de manager van Zwembad West, over een groeiende irritatie (zwembadklok die steeds meer voorloopt, waardoor het banenzwemuur steeds korter duurt) waarover ik eerder ettelijke keren bij badmeesters bot had gevangen. Soms is het hogerop zoeken nuttig…