Aangezien het er veel over gaat, hier mijn duit in het zakje: ik had van de vaccinatie van woensdag nauwelijks bijwerkingen. In algemene zin voelde ik me prima, iets preciezer had ik van twee dingen wel last:

  • De aangeprikte spier was stijf en pijnlijk. Dat was echt wel fors, erger dan ik me van eerdere vaccinaties herinner. Woensdagavond en donderdagochtend had ik moeite om mijn arm boven schouderhoogte opgetild te krijgen en in de nacht ertussen kon ik er niet goed op liggen. Zwemmen zou zelfkastijding geweest zijn! Na 24 uur begon het af te nemen en vrijdag was het weer gewoon. Misschien was het een beetje pech door het prikken zelf, want het voelde meteen als een triggerpoint/dry-needling-behandeling, dus misschien was de prik net in een gevoelig stukje spier terechtgekomen.
  • De twee trainingen met lange, intensieve intervallen afgelopen weekend (fietsen en hardlopen, allebei met blokjes net onder de anaerobe drempel) voelden net wat moeizamer dan anders en mijn hartslag bleef ietsje laag voor het tempo/vermogen. Dat zijn verschijnselen die ik eerder wel benoemd heb als ‘het gaspedaal niet kunnen vinden’. Daar heb ik de hele overgang lang regelmatig last van gehad. Daardoor herken ik het inmiddels als een signaal dat mijn lichaam met iets anders bezig is en minder puf heeft dan normaal om (zwaar) te sporten. In de overgang was het bezig met de instabiele hormonen, nu was het kennelijk bezig met het ‘kweken’ van immuniteit tegen corona. Helemaal zeker weet ik dat niet trouwens, want ik heb nog steeds ook wel eens wat wiebelige hormonen, dus misschien was het alleen dat wel. Hoe dan ook, het viel wat mij betreft binnen normale fluctuaties in de vorm van de dag. ik kon gewoon trainen, maar het voelde minder lekker en ik had ook geen topprestatie kunnen leveren. Maar dat valt wel mee dus.