Afgelopen vrijdag stond in de NRC een interview met Ed Caesar, naar aanleiding van diens boek over de jacht op de eerste marathon onder de twee uur. Het artikel ging vooral in op de wereldrecords, maar aan het eind zei Caesar ook nog wat mooie, herkenbare dingen over ‘gewone’ marathonlopers:
Van het metaforische van de marathon was ik me nog niet zo bewust, maar het klopt wel, en ik weet ook dat metaforen een rol spelen bij ‘sportgenot’, zoals bij fietsen het letterlijk én figuurlijk over hoge toppen en door diepe dalen gaan, en in Afrika bezon ik me ooit eens op de symboliek van de doortocht door de woestijn. (Ons weblog van weleer is helaas een beetje verneukt geraakt in de puinhoop die Sanoma van web-log heeft gemaakt, maar de tekst is nog wel te ontcijferen: heaven and hell.)
En verder vind ik het ook goed dat hij zegt dat het niet gaat om afslanken – want dat is zo’n raar beeld dat veel mensen van lopers hebben!
Geef een reactie