Elk jaar fiets ik op een zondag in deze tijd als een gek een stuk of zeven korte stukjes door de stad, in totaal een dikke 40 km. Dit jaar kan ik dankzij de Suunto voor het eerst het parcours zichtbaar maken:
Als je die route legt op een ander parcours, namelijk dat van de marathon van Rotterdam, en je zou ook nog mijn pauzemomenten en -plekken daaraan koppelen, dan zou je, als goeie detective, kunnen achterhalen wat ik aan het doen was: een loper aanmoedigen die in ongeveer 4’30/km de marathon aan het lopen was. Ietsje sneller zelfs: manlief liep ‘m vandaag in 3u08, zijn snelste marathon in jaren, zijn 27e Rotterdamse in totaal.
Het is altijd een dag om me op te verheugen, met zat kippenvelmomenten. Ik had er vandaag één toen ik om een paar minuten na 10 uur uit de Maastunnel kwam, wetende dat ze net gestart waren. Ik hoorde het tsjop-tsjop-tsjop van de helicopter en had een doorkijkje richting Erasmusbrug met daarachter de fonteinen die de brandweerboten daar maken als saluut aan de lopers – en dat alles blinkend in de voorjaarszon. Het is de mooiste dag van het jaar in Rotterdam! 
En dat kippenvel, dat geeft adrenaline. Zo rijd ik sommige stukken best wel hard. Ook wel uit nervositeit: ik wil Henk niet mislopen. Op het traject van Zuid naar het Kralingse Bos moet ik zelfs wel altijd stevig doorfietsen, om op tijd te zijn. Plus dat het veel stoppen en optrekken is. Vandaar: ik ben vooral toeschouwer, maar een beetje intervaltraining is het wel. In m’n dagelijkse kloffie!
En daarna is het goed rusten: met Parijs-Roubaix, pizza en een biertje. En super-trots op m’n super marathon master!
Geef een reactie