Nog wat vervolg-gedachten en -observaties na gister. Ik ben vandaag alweer wezen zwemmen namelijk. Dinsdag is zwemdag, al een tijdje, en vanwege de herfstvakantie kon ik overdag qua werk en vervalt vanavond mijn clubje. 

Dat ik pijlen volgend in een bezette kleedkamer terechtkwam, lag eraan dat ik een ‘illegale’ route volgde. Wist ik veel. Ik ging gewoon naar binnen zoals hiervoor – door de ingang namelijk (hoe verzin je het, hè). Maar je blijkt dus sinds vorige week via de (dichte) kantine en dan een achterdeurtje naar de zwemzaal te moeten lopen. Dat had gister en vrijdag niemand mij verteld.

Naar binnen ga je dus niet door de ingang, en zo zijn er wel meer omkeringen van normaal. In de douche hangt nog steeds het bordje ‘douchen verplicht’, terwijl dat niet meer mag. Ook een gekke: ik heb in januari nog een aanvaring gehad in Zwembad Overschie waarin een rol speelde: het niet mee mogen nemen van mijn tas naar de zwemzaal. Nu moet dat, c.q. kan het niet anders. Corona is echt de wereld op z’n kop.

Wat ik ook nog bedacht: niet mogen douchen maakt zwemmen duurder. Nu moet ik thuis gas en water gebruiken, en nog meer wassen ook. Immers, van me twee keer afdrogen worden twee handdoeken nat.

Maar ondertussen mag ik in mijn handjes knijpen dat ik kan zwemmen in Zwembad West. De meeste andere Rotterdamse zwembaden zijn nog steeds aan het nadenken over de logistiek van zwemmen in de gedeeltelijke lockdown. Zoiets had ik gehoord en gezien op de sites (reserveren onmogelijk), vandaag hoorde ik er ook over praten door het zwembadpersoneel. Ik snapte ineens de drukte van vandaag – nouja, druk, met 16 is het niet bepaald overlopen, maar bij de huidige restricties wel uitverkocht. Dat zijn veel ‘uitwijkers’ van andere zwembaden natuurlijk. Vandaar ook dat ik geen bekende gezichten zag.

Ik voelde ineens trots op m’n zwembad! Het prestigieuze Zwemcentrum en de sjieke Wilgenring hebben niet voor elkaar wat het Zwembad West in Spangen al dagen doet: zwemmen in de gedeeltelijke lockdown mogelijk maken. Merci!