De kop is eraf: gister voor het eerst sinds Bocholt weer getraind, 2 km gezwommen. Zometeen ga ik lopen bij de atletiekvereniging, nouja, in elk geval de warming-up en daarna zie ik wel. Het zal even wennen worden na de rust en het wandelen, en bovendien moet ik nog steeds voorzichtig zijn met mijn heupblessure. Of blessuretje, want als je daar ene halve triathlon mee kan volbrengen en 150 km door Ierland mee kunt wandelen valt het nogal mee natuurlijk, maar er zit wel degelijk nog steeds iets niet goed. De druk is er wat af, dus ik hoop het op te lossen op de iets langere termijn met fysiotherapie en osteopathie.

Er breekt een nieuwe trainingsperiode aan, met nieuwe doelen, tussendoelen op weg naar de hele triathlon volgend jaar. Ik heb nog een paar kleine triathlons op het programma staan: 010, Vrouwentriathlon Beesd en Binnenmaas. Het fietsen ga ik daarvoor onderhouden, en verder ga ik me richten op de hele triathlonafstand van de andere twee sporten:

  • Ik hoop nog in dit openwaterseizoen voor het eerst 3,8 km te zwemmen. Ik heb nog niet eerder meer dan ongeveer 2,4 km in één keer gezwommen, in ongeveer een uur, de rest ga ik de komende weken opbouwen. Dat moet wel kunnen lukken, lijkt me. Met 200 meter erbij per week, nog geen 5 minuten zwemmen, bereik ik dat doel in augustus. Misschien is het leuk om er een zwemevenement aan te verbinden, ik denk nog over Beach2Beach challenge (3,5 kilometer in augustus).
  • Iets verder weg ligt mijn debuut op de marathon, en daaraan ga ik nu ook beginnen te werken, om ook dat kalmpjes aan op te bouwen. Ik heb daar geen snelheidsdoelen bij, alleen uitlopen, als trainingsloop voor de hele triathlon. Ik moet het zelfs misschien met lopen iets kalmer aan gaan doen, althans, ik wil gaan onderzoeken of mijn wisselvallige presteren van afgelopen winter iets te maken heeft met toch te veel doen, bijvoorbeeld mijn duurlopen te hard lopen.

Alles bij elkaar betekent dit 2-3 keer in de week zwemmen, idem hardlopen, en nog een keer fietsen, en tussendoor ook nog wat bezig zijn met de core stability, want daar ligt de heupblessure wellicht ook aan. Best een pittig programma, gelukkig is het met werk rustig, dat scheelt! Oja, dat fietsen zo’n kleine rol speelt, dat heeft ermee te maken dat ik al vaker 180 km gefietst heb. Het accent ligt daarom dit jaar op die andere twee sporten.

En het is allemaal onder één voorbehoud: dat ik heel blijf, c.q. er heel genoeg voor ben. Ik hoop dat ik in de komende periode ook weer eens onbezorgd en pijnvrij kan sporten. Als ik daar nu minder voor moet doen, heb ik dat er graag voor over.