Met het herstel van covid gaat het voorspoedig. Het is wel gek grillig, en dat ervaar ik als wezenlijk anders dan bij een bekend virus zoals een verkoudheid. Het lijkt alsof de symptomen elk hun eigen gang gaan: met ups en downs gemiddeld vooruit.

Dat ‘losgeknipt’ van elkaar zijn van de symptomen is wat het gek maakt. Zo had ik bijvoorbeeld maandag ineens weer een verhoogde rusthartslag en veel slijm in neus en keel, maar ook meer energie dan eerder (ik was voor het eerst ’s avonds niet nadrukkelijk aan m’n bed toe). Gister was dat slijm weg, rusthartslag normaal, energie even hoog – maar zag ik ineens weer wazig met m’n rechteroog, een symptoom dat een paar dagen weg was geweest. Maf hoor. 

Maar het gaat goed vooruit, en ik vind dat ik er goed vanaf kom. Desalniettemin neemt één zo’n gevalletje covid midden in het seizoen een grote hap daaruit. Hier zijn de consequenties die ik nu kan overzien:

  • Geen Vrouwentriathlon
  • Geen zwemtocht
  • Laatste keer trainingsgroep Pernis gemist (en eerder ook een door de gewone verkoudheid, dus ik heb in totaal een kwart gemist helaas)
  • Een DNF in Oud Gastel
  • Bij de eerstvolgende triathlons niet in goede vorm, deels door nog steeds aan het herstellen en deels door de trainingsachterstand (maar dat is niet zo heel erg – daarover later meer)
  • Een dusdanige trainingsachterstand met hardlopen dat de halve marathon op losse schroeven staat en in elk geval geen topprestatie gaat worden. Ik heb sinds de triathlon in Delft nog maar twee korte stukjes gelopen. Afgelopen maandag had ik wat langer in gedachten, maar dat was die dag met de verhoogde rusthartslag en ik blijf met die covid voorzichtig: ik ben niet gegaan. Nu komt het er een week niet van door andere plannen, en dan resteren dus nog drie trainingsweken…

Op de iets langere termijn komt het allemaal wel weer goed natuurlijk en het is peanuts ten opzichte van long covid en andere grotere gezondheidsproblemen. Wel denk ik: bij het huidige coronabeleid gaan we dit allemaal met regelmaat meemaken, bovenop de oude-vertrouwde virussen. Dat vind ik voor mezelf alleen al geen verheffend vooruitzicht. En dan ben ik nog goed weg aan het komen. Ik heb daarom de petitie voor een ander coronabeleid ondertekend. Zitten goede mensen achter!