Als je goed kijkt op de foto bij de start van maandag, zie je op mijn gezicht een paar rode plekjes. Ik heb ze hier paars omcirkeld:

Dat zijn er drie van de zes, de rest zie je niet. Ik ben een paar weken doelbewust lelijk, om erger te voorkomen.

Die plekjes, daar zat zonneschade, officiële term: actinische keratose. Ik heb het eerder gehad; in 2014 zijn er een paar plekjes behandeld met vloeibare stikstof, maar volgens de huisarts was een crème tegenwoordig de voorkeursbehandeling. Die zoekt als het ware zelf de aangedane gedeeltes, want daar delen de cellen sneller en daar grijpt de crème op aan. Die brandt de slechte stukken huid weg, vandaar nu die wondjes en korstjes. Het is eigenlijk een soort oppervlakkige chemokuur.

Kanker is een te groot woord voor zonneschade (al kan het zich daar wel in ontwikkelen als je het niet behandelt, maar dat duurt decennia). Maar het is dus wel iets met de celdeling. Te merken door ruwe plekjes op mijn huid. Die zaten er alweer jaren, dat kan geen kwaad verder. Een tijdje terug begon er eentje echter te schilferen en dat wordt wel lelijk – want dat wordt het dus op den duur: steeds zichtbaarder. Dan maar weer ingrijpen dus.

Met het vele buitensporten kom ik nogal eens in de zon natuurlijk. Ik denk zelf ook dat de reis Down Under in de winter van 2017/2018 z’n sporen heeft nagelaten: door de intensieve zon tijdens die 5000 fietskilometers, maar ook omdat de zomers ervoor en erna mooi waren en het dus zo ongeveer 1,5 jaar lang non-stop zomer was voor mijn huid. Daar kan die niet zo goed tegen. Die zongevoeligheid zit in de familie. Mijn vader was rossig en meed de zon als de pest, en mijn broer heeft ook al plekjes laten weghalen.

De plek op mijn linkerwang (niet te zien op de foto) is veel groter dan ik had verwacht, daar was veel meer huid aangedaan die eigenlijk niet eens ruw was, hooguit dunner en rimpeliger dan de rest, dat had ik wel al gemerkt. Daar ben ik wel een beetje van geschrokken. Ik doe mijn best met zonnebrandcrème, maar het gaat ook wel eens mis en ik vind bruin worden toch ook wel fijn, dus ik wil niet de hele tijd factor 50 op m’n kop. Maar de 6 die ik veel gebruik is misschien toch te weinig.

Met die zalf wordt het eerst slechter voordat het beter wordt. Ik moet nog een paar dagen smeren, daarna kan het herstellen en ben ik er voorlopig weer vanaf. En daarna braver met de zonnebrandcrème in de weer!